به رفتن مجیدی خرده نگیریم!/حالا فرهنگ نچسبیدن به نیمکت را باب کنیم

به رفتن مجیدی خرده نگیریم!/حالا فرهنگ نچسبیدن به نیمکت را باب کنیم

✍️ شهرام اصغری

🔹در طول سال‌های گذشته ما شاهد آن بوده‌ایم که مربیانی وقتی به نیمکت تیمی چسبیده‌اند، دیگر کندن آن مربی از نیمکت به کار غیرممکنی تبدیل می‌شد! حتی برخی مربیان با وجود کسب نتایج ضعیف نمی‌خواستند که استعفا بدهند و منتظر می‌ماندند تا مدیران باشگاه حکم اخراجشان را صادر کنند تا به‌زعم خود به تمام حق و حقوقشان برسند.

🔹حالا در قرن پانزدهم یک مربی جوان مثل فرهاد مجیدی پیدا شده که پس از کسب عنوان قهرمانی با استقلال و برجای گذاشتن رکوردهایی، در اوج از جمع آبی‌پوشان جدا می‌شود و برای آینده شغلی خود مسیر جدیدی را در پیش می‌گیرد.

🔹درست است که هواداران متعصب تیم دوست دارند ستاره‌ای مثل مجیدی سال‌ها در جمع آبی‌پوشان پایتخت بماند و با مشکلات بسازد و حتی رایگان هم که شده، در این تیم کار کند، اما اصول حرفه‌ای فوتبال چیز دیگری می‌گوید که اهالی رسانه باید در هزاره سوم میلادی سنت‌شکنی کنیم و به هوادار بیاموزیم این حق طبیعی یک مربی است که در تیمی بماند یا نماند!

🔹اگر فرهاد مجیدی در میانه فصل یا پس از امضای قرارداد نظرش عوض می‌شد، می‌شد به این کار او خرده گرفت، اما او در فصل نقل‌و انتقالات چنین تصمیمی گرفته و اهالی رسانه باید تلاش کنیم در ورزش ما نیز فرهنگ نچسبیدن به نیمکت و دل‌کندن از صندلی باب شود و مربیان تا هر زمانی که دلشان می‌خواهد، به نیمکت مربیان نچسبند. بی‌شک مجیدی هم در تیم آبی‌پوشان مشکلات و موانعی می‌بیند که این‌چنین می‌خواهد از تیم محبوبش دل بکند و اشک‌هایش خشک نشده از این تیم برود!