شنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ امروز
حذف سرخابیها یعنی محو دلخوشی میلیونها ایرانی! شهرام اصغری (فعال رسانهای و کارشناس ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه) بدون توجه به دلایل و بهانههای حذف سرخابیها از لیگ قهرمانان آسیا باید نگران حال میلیونها هوادار فوتبال ایران باشیم که به حضور و درخشش مقطعی این دو تیم در مصاف با حریفان آسیایی دلخوش بودند! کنفدراسیون […]
حذف سرخابیها یعنی محو دلخوشی میلیونها ایرانی!
شهرام اصغری (فعال رسانهای و کارشناس ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه)
بدون توجه به دلایل و بهانههای حذف سرخابیها از لیگ قهرمانان آسیا باید نگران حال میلیونها هوادار فوتبال ایران باشیم که به حضور و درخشش مقطعی این دو تیم در مصاف با حریفان آسیایی دلخوش بودند!
کنفدراسیون فوتبال آسیا با انتشار بیانیهای رسماً اعلام کرد، باشگاههای استقلال و پرسپولیس و گلگهر سیرجان از لیگ قهرمانان آسیا حذف شدند و نتوانستند مجوزهای لازم را اخذ کنند. این درحالی است که در ماههای اخیر مسئولان کمیته بدوی صدور مجوز حرفهای و همینطور کمیته استیناف صدور مجوز حرفهای که در داخل ایران مدارک باشگاهها را بررسی میکردند، بارها از حل مشکل باشگاههای ایرانی سخن گفته بودند اما در نهایت AFC اعلام کرد امضای اعضای این کمیتهها را قبول ندارد و پرسپولیس و استقلال حق حضور در لیگ قهرمانان آسیا را ندارند که ظاهراً مشکل اصلی در رابطه با حذف نمایندگان ایران مسائل مربوط به مالکیت این تیمها میشود که هنوز معیارها و استانداردهای لازم برای باشگاهداری را ندارند!
استاندارد نبودن و داشتن اشکالات و ایراداتی از قبیل مباحث زیرساختی نداشتن استادیوم اختصاصی و مجهز، نداشتن دوش در رختکن تیمها و همینطور استاندارد نبودن سرویسهای بهداشتی از ایرادات مطرح شده از سوی AFC است که معلوم نیست مدیران ما تا کی این مشکلات پیشپا افتاده را رفع خواهند کرد؟!
در طول سالیان گذشته عملاً دیدیم چطور نیمهای ما با اندکی برنامهریزی و مدیریت خوب توانستند به فینال مسابقات لیگ قهرمانان آسیا هم راه یابند اما سرانجام این تیمهای عربی یا شرق آسیایی بودند که توانستند قهرمان شوند و مجوز حضور در مسابقات جام باشگاههای آسیا را تجربه کنند و با تیمهای قدر دنیا مثل رئال، منچستر و … مصاف داشته باشند.
واقعاً چرا ما نتوانستیم پس از آن قهرمانی معجزهوار تیم پاس تهران در مسابقات آسیایی دوباره در این آوردگاه قد علم کنیم و …؟! واقعاً چرا؟!
متأسفانه برخی سیاسیون و مدیران ما مدام به زیرو رو کردن این دو باشگاه هستند و مدام مدیرعامل یا سرمربی تیمها را عوض میکنند و از تهیه سادهترین امکانات باشگاهی نیز عاجز هستند و اما با هزاران ادعا و با شعا خدمت برسر کار میآیند و با کولهباری از بدهی تیمهای پرطرفدار را رها میکنند و معلوم هم نیست کجا میروند؟ آیا اکنون کسی خبر دارد سیدرضا افتخاری کجاست؟ یا حتی فراتر از آن مهندس محمد علیآبادی رئیس سابق سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک کجاست و چه میکند؟
آیا او نباید در قبال عملکرد خود در ورزش پاسخگو باشد؟
الان هم بحث خصوصی شدن سرخابیها و ارائه سهام این دو باشگاه در بورس مطرح میشود. آیا دولت رئیسی میتواند واقعاً این دو باشگاه مردمی را از راههای قانونی به مردم واگذارکند؟ یا نه، باید همچنان شاهد سرخوردگی هواداران و حسرت آنها باشیم؟