جمعه ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ امروز
باید زاویه نگاه حوزه و دانشگاه به «خشونت» کم شود! شهرام اصغری (فعال رسانهای و کارشناس ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه) پس از اینکه مسئولان و آنهایی که قدرت و رسانه دارند به توصیههای مختلف کارشناسان، استادان علوم انسانی و مسائل فرهنگی و اجتماعی بیتوجهی کردند، حالا عملاً همگی خشن شدن جامعه را میبینیم! برخی […]
باید زاویه نگاه حوزه و دانشگاه به «خشونت» کم شود!
شهرام اصغری (فعال رسانهای و کارشناس ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه)
پس از اینکه مسئولان و آنهایی که قدرت و رسانه دارند به توصیههای مختلف کارشناسان، استادان علوم انسانی و مسائل فرهنگی و اجتماعی بیتوجهی کردند، حالا عملاً همگی خشن شدن جامعه را میبینیم!
برخی از مسئولان هم در واکنشهای خود به این موضوع طوری اظهارنظر میکنند که گویا با پدیده یا ناهنجاری کاملاً غیرقابل پیشبینی و جدیدی مواجه شدهاند و خشن شدن جامعه کاری یکشبه بوده است. انگار نهانگار که استادان و دانشگاهیان ما چندین سال است که حنجره پاره میکنند و مدام هشدار میدهند!
شاید برخی تصور میکنند خشن شدن جامعه ایران نمیتواند زندگی آقازادهها را در آنسوی آبها تحت تأثیر قرار دهد و به همین دلیل است که زیاد به چنین معضلاتی اهمیت نمیدهند اما آیا واقعأ این شرایط تر و خشک را باهم نمیسوزاند؟
حالا باید «حاجآقا قرائتیها» بیشتر از سایرین در مقابل ناهنجاریهای اینچنینی و فراوانی معضلات اجتماعی پاسخگو باشند که نتوانستند با این همه فرصت و تریبون جوانان ما را به سمت کمال هدایت کنند! واقعاً چرا؟
حالا باید حوزویها با حوصله و آرامش پای بحث و صحبت دانشگاهیها بنشینند و پاسخگو باشند که چرا به پژوهشها و تحقیق استادان و دانشجوهای نخبه کشور توجهی نکرده و نمیکنند؟!
چرا به توصیههای امام خمینی (ره) و رهبر انقلاب در خصوص وحدت و ارتباط حوزه و دانشگاه تا اینحد کمتوجهی شد تا امروز شاهد چنین فجایعی باشیم؟!
چرا نگاه حوزه به مسائل ناموسی با نگاه اهالی دانشگاه به این قبیل مسائل، تا اینحد زاویه دارد و چه زمانی میتوانیم زاویه نگاهمان را به هم، نزدیکتر کنیم؟
آیا راهی وجود ندارد تا این زاویهنگاه را کمتر کرد؟
واقعأ حوزویها تا چه اندازه خود را در قبال مشکلات و ناهنجاریهای موجود در جامعه مسئول میدانند و تا کی میخواهند در قبال عملکرد خود پاسخگو نباشند و مشکلات را به عوامل دیگری نسبت دهند؟ یا اینکه دانشگاهیها تا چه حد به وظایف خود درست عمل میکنند؟
البته که نباید انتظار داشت این ناهنجاریها و معضلات اجتماعی یکشبه از بین بروند و نیاز است بیشتر با نگاه فرهنگی و انتقادی به این قبیل مسائل بپردازیم تا انشاءالله مشکلات از سرچشمه و منشأ خشک شوند.
در خصوص نگاه رسانهها به موضوع خشونت نیز موارد مهمی برای ارائه وجود دارند که اگر فرصت باشد، در مبحثی دیگر بدان میپردازیم.
پایگاه خبری خطرنگار