آزادی؛ حلقه مفقوده حقوق کار است

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خطرنگار، وحید آگاه روز پنجشنبه در همایش ‘نقش سازمان بین المللی کار در تحقق اهداف منشور ملل متحد’ به تعریفی از مفهوم عدالت پرداخت و گفت: عدالت در حقیقت توازن بین حقوق بشر و همچنین برقراری تعادل میان حق آزادی و برابری است.
وی افزود: قانون کار در جامعه ایران تاکید بر برابری داشته و برهمین اساس حقوق عمومی کار نیز به سمت حقوق عمومی کشیده شد. این در حالی است که حقوق کار باید به سمت حقوق خصوصی سوق داده شود.
آگاه عنوان کرد: در حقوق، دستمزد و مزایای شغلی برای کارگران در جامعه آزادی وجود ندارد و تغییر و اصلاحات برخی از دستورالعمل ها در این زمینه تنها آزادی کارفرمایان را افزایش داد. اخراج نیرو با عنوان تعدیل نیرو و اختیار شرط فسق، برخی از مصداق های این مساله به شمار می رود.
این استاد دانشگاه همچنین انتخاب شغل را یکی دیگر از محدودیت های کارگران خواند و افزود: این انتخاب از موارد اصلی قانون کار به شمار می رود؛ اما امروزه در بسیاری از حوزه ها محدودیت وجود دارد. به عنوان مثال زنان در جامعه در به عهده گرفتن برخی از موقعیت های شغلی با محدودیت هایی مواجه و نیازمند حکم قوه قضائیه هستند.
به گفته وی اگرچه در برخی از موارد نظیر استعفا این آزادی برای کارگران وجود دارد؛ اما به طور کلی جامعه ایران برای اعطای آزادی به کارگران دچار تردید است.

یونس چرب گو، مدرس دانشگاه و دیگر سخنران این نشست نیز اظهار کرد: امروزه نیمی از جمعیت جهان از دسترسی به شبکه های رسمی حمایت اجتماعی محروم هستند و افزایش طبقه کارگر نیز اهمیت این مساله را بیش از پیش افزایش داده است.
وی افزود: نظام های تامین اجتماعی در کشور وظیفه دارند نه تنها بخش رسمی اقتصاد، که بخش های غیر رسمی را نیز تحت پوشش حمایتی خود قرار دهند.
چرب گو گفت: براساس نظام تامین اجتماعی هر فرد در جامعه باید از حداقل استانداردهای زندگی برخوردار باشد.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: برخورداری از استانداردهای زندگی کمک (صدقه) دولتی محسوب نمی شود بلکه این امر جزو حقوق شهروندی به شمار می رود. حتی اشخاص آسیب دیده نیز عضو این جامعه بوده و باید تحت حمایت واقع شوند.
وی خاطرنشان کرد: کاهش فقر، تغییر وضعیت زندگی و بهبود آن برای اقتصاد رسمی و غیر رسمی برعهده تامین اجتماعی است.
چرب گو در ادامه با اشاره به واژه کار شایسته اظهار کرد: امروز تنها ۲۰درصد کارگران از پوشش تامین اجتماعی برخوردارند و این نظام به ویژه در کشورهای در حال توسعه در خصوص کارگران مطلوب عمل نمی کند. اگرچه به صورت نظری مباحثی را در زمینه حمایت از این طبقه مطرح کرده است اما در مورد چگونگی آن صحبتی نشده است.
وی همچنین در خصوص سازمان بین المللی کار عنوان کرد: باتوجه به طرح جدید این سازمان افراد معلول، سالمند، کودک و نیازمند باید از امنیت حداقلی برخوردار شده و همچنین علاوه بر کارمندان دولتی، مشاغل آزاد و بیکاران در سنین اشتغال نیز از حمایت های سازمان برخوردار باشند. اگرچه این طرح از الزام اجرا برخوردار نیست.
این مدرس دانشگاه خاطرنشان کرد: در برنامه ششم توسعه ایران نیز به این مسائل توجه و تاکید بر کارگران رسمی و غیر رسمی صورت گرفته است. بنابراین نهادها به ویژه نظام تامین اجتماعی باید حمایت بیشتری از طبقه کارگر داشته و جهت کاهش فقر و روزآمدسازی رفاه تلاش کند.
**۹۴۸۹**۱۲۰۰

انتهای پیام /*

علمی آموزشی

همایش سازمان بین المللی کار

وحید آگاه

یونس چرب گو