ادبیات، با آزادی خود را نشان می دهد

به گزارش خبرنگار دانشگاه خطرنگار، ، قدرت الله طاهری روز سه شنبه در همایش« بازاندیشی چهل سال تعامل ادبیات فارسی و انقلاب اسلامی» اظهار کرد: اگر رابطه مدارا گرایانه در دهه ۶۰ اتفاق می افتاد چیزی به اسم ادبیات مهاجرت شکل نمی گرفت. همچنین بخش عمده ای از نشریات با سابقه ادبی به دلیل ممیزی، فشار و مشکلات مالی پس از انقلاب به کار خود ادامه ندادند با اینکه نشریات آغاز ورود تحولات ادبی است.
عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی با بیان اینکه انقلاب دارای پیوند حداکثری و گسست حداقلی است ، در خصوص خصوص پیوند های انقلاب اظهار کرد: انقلاب دو جریان ادبی با نفوذ را به حاشیه راند که موسوم به موج نو بود و شعر هجو را به وجود آورد. شاعران نوگرا به انقلاب واکنش نشان دادند .
وی ادامه داد: انقلاب جریان های افراطی و فرم گرا را از صحنه خارج کرد و زمینه را برای شعری اصیل تر آماده کرد. دسته دوم شاعران شاخه افراط گرا رمانتیک که شعر آنها با مضامین یاس آمیز، شهوانی و عشق انسانی همراه بود. مثل نصرت رحمانی که تا سال ۵۳ آثاری مثل کوچ و ترمه را داشت، پس از انقلاب به حاشیه رفته و سپس کتاب شمشیر معشوقه قلم را می نویسد و در انقلاب نقش مثبت ایفا می کند.
عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: انقلاب جان بخشیدن به جریان اصیل شعر مدرن بود. انقلاب احمد شاملو و مهدی اخوان ثالث ا با خود همراه کرد. شاعرانی کاملا مایوس پس از انقلاب اجتماعی و سیاسی و همراه با شعر های انقلابی می شود و اثری مثل ابراهیم در آتش (احد شاملو) را می نویسد که محصول تغییر جهت و بینش شاعران است. همچنین شعر «آخر بازی» شاملو در مورد فرار شاه از ایران است.
طاهری تصریح کرد: انقلاب شاعران پیش از انقلاب را به خود جذب کرد. اخوان ثالث در بیان یاس و نا امیدی شهره خاص و عام بود که با ظهور انقلاب در حیاط کوچه زندان را نوشت و با جریان انقلاب آشنا شد. شفیعی کدکنی هم در دهه ۵۰ با مضامین انقلابی آشنا شد.
به گفته وی علی موسوی گرمارودی و طاهره صفارزاده ادبیات انقلابی را با ادبیات غنی کلاسیک و عرفانی همراه کردند. فرم های شعر مثل قصیده، مثنوی و قطعه که بعد از دوره رضا شاه به حاشیه رفته بود با ورود انقلاب نقش حائز اهمیت به خود گرفتند.
وی ادامه داد: شاعران نوگرا که به حاشیه رانده شده بوند فرم جدید از پست مدرن راپس از انقلاب ارائه کردند و نوگرایی اصیل در سطح آرمان های انقلاب توسط شاعران ایجاد شد. تمامی این موضوعات جنبه های سازنده انقلاب است.

** خبری از متولیان انقلاب نیست
در ادامه این همایش عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه در دانشگاه ها در دانشگاه ها صحبتی از ادبیات فارسی نیست و ادای دین نمی شود، افزود: خبری از افرادی که متولی انقلاب نیست و تنها مسئله ای که برای متولیان انقلاب مهم نیست، فلسفه انقلاب است.
محمود بشیری گفت: انقلاب و ادبیات انقلاب تثبیت شده است. هیچ فکر و اندیشه ای نیست که بخواهد بماند و نیاز به ادبیات و حمایت نویسندگان نداشته باشد.
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی در خصوص جریان های ادبیات داستانی، تصریح کرد: شش دسته و جریان برای ادبیات انقلاب در نظر گرفته می شود. دو جریان اصلی که از ویژگی های ادبیات انقلابی اعم از هویت اسلامی و هویت ملی، بومی و اصیل در انقلاب است. که در این زمینه داستانی مثل رامیرا از صادق کرمیار ، مامور از علی موذن و کمی دیرتر از سید مهدی شجاعی نوشته شد.
وی ادامه داد: از جمله رمان های بومی، ملی و ایرانی اصیل سوگ مغان (محمد علی علومی)، رستم در خان دوم (حسین اصغری) و سهراب کشان (عطالله مهاجرانی) است.
بشیری در مورد جریان دوم گفت: طریقه وقوع انقلاب اسلامی، حوادث مربوط به آن و عواملی که انقلاب را باعث شد جریان دوم را شامل می شود. مثل خشکسالی (امیرحسین کرمی)، نغمه در زنجیر (ابراهیم امیر خشم)، زمین سوخته و مدار صفر درجه از احمد محمود که این کتاب میگوید شاه رفت و شیخ آمد و هیچ اتفاقی نیوفتاد و در همان صفر درجه ایستاده ایم.
عضو هیات علمی علامه طباطبایی اظهار کرد: جریان سوم داستان نویسی جنگ است که دو جهت دارد؛ جهت اول جنگ ایران با عراق و جهت دوم؛ حاشیه های آن اعم از جنگ افغانستان و جنگ عراق و آمریکا را شامل می شود. مثل کتاب عشق افغان از شهره قائم مقامی.
وی در خصوص جریان چهارم یادآور شد: این جریان عرفان گرایی درداستان های انقلاب است که نویسنده عرفان گذشته را امروزی و بازآفرینی کرده است.مثل کتاب حوریه از مرتضی فخریه.
بشیری تصریح کرد: جریان پنجم داستان هایی که با موضوع تاریخی نوشته شده اند مثل دیدار از ابراهیم میرقاسمی و جاده جنگ از منصور انوری.
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی عنوان کرد: جریان ششم داستان هایی که کلی و بدون جریان است. مثل داستان هایی که نویسندگان مهاجر نوشته اند همچون در خرابات مغان از داریوش مهرجویی و سرزمین نوچ از کیوان ازراقی را می توان نام برد .
**۹۴۶۵**۱۶۰۱**

انتهای پیام /*

علمی آموزشی

تعامل انقلاب و ادبیات

جریان شناسی ادبیات

دانشگاه تربیت مدرس