از علاقه مندان به فعالیت در حوزه های مختلف خبری دعوت به همکاری می نماید

کد خبر : 11152

55 بازدید

دوره گشایش اصلاحات و دوره انسداد پس از آن. در به انسداد رسیدن آن دوره گشایش، عواملی چند دست به دست هم داد که از جمله آنها، ناامیدی، خستگی، مد شدن گلایه و ندیدن اتفاقات مثبتی بود که وجود داشت؛ اما دیدن و اظهار آنها با نوعی روشنفکر مآبی یا همراهی با جو زمانه سازگاری […]

دوره گشایش اصلاحات و دوره انسداد پس از آن. در به انسداد رسیدن آن دوره گشایش، عواملی چند دست به دست هم داد که از جمله آنها، ناامیدی، خستگی، مد شدن گلایه و ندیدن اتفاقات مثبتی بود که وجود داشت؛ اما دیدن و اظهار آنها با نوعی روشنفکر مآبی یا همراهی با جو زمانه سازگاری نداشت.
آن فضا بزرگ‌ترین قربانی که از جامعه گرفت، امید بود؛ امید به رأی، امید به تغییرات تدریجی و امید به حضور مستمر و مدنی در صحنه و در نتیجه اصلاحات. نتیجه این ناامیدی هم از دو حال خارج نیست، یا رادیکالیسم کور یا انفعال که هر دو به ناکجا آباد ختم می‌شود. ملت ایران با استفاده از این تجربه‌ها و سایر سعی و خطاهایی که داشت، در سال ۹۲ راهی را آغاز کرد که آهسته آهسته مسیر تدبیر و مدیریت امور را به ریل عقلانیت بازگرداند. دستاوردها هم کم نبوده است. کنترل تورم افسارگسیخته که ادامه‌اش می‌توانست از ایران، ونزوئلایی دیگر بسازد.
تجدید اعتبار دیپلماتیک ایران در جهان، کاهش فضای امنیتی در جامعه، تحرک نسبی دوباره در دانشگاه‌ها، شنیده شدن بخشی از مطالبات محذوف و ممنوع البیان جامعه در تریبون‌های رسمی و بهبود فضای سیاسی بخشی از این دستاوردها بوده است.
هنوز یادمان نرفته که هراس از تورم بالا و کم شدن ساعت به ساعت ارزش پول، ناگهان انبارها و فروشگاه‌ها را از فرط خریدهای هول انگیز شهروندان خالی می‌کرد. هنوز یادمان نرفته که هر سخنرانی برخی مقامات ارشد چه هراسی برای آبروی کشور نزد دلسوزان می‌آفرید. اما این تدبیر و امید ملت بود که به آن کابوس‌ها خاتمه داد
و شرایط را بهبود بخشید. البته این بهبود اصلاً به معنای رسیدن به نقطه «مطلوب» نیست. حتی به معنای ضرورت مطالبه‌گری و انتقاد و حتی تندی در بیان برخی خواسته‌ها نمی‌تواند باشد؛ اما همه اینها مرز باریک و در عین حال مهمی دارد
با رعایت «امید مردم». نباید برای نداشتن تمامی مطلوب‌ها از آنچه داریم و آنچه می‌توانیم در راستای بهبود هر چه بیشتر امور چشم پوشی کنیم. اگر این گونه با واقع نگری نگاه کنیم، حتماً راه مان به پشیمانی ختم نخواهد شد. شرایط موجود بخصوص با توجه به اینکه تنها هفت ماه از انتخابات ۲۹ اردیبهشت می‌گذرد قطعاً ما را از آن نقطه مطلوب و آرمانی دورتر می‌کند که نزدیک‌تر نمی‌کند، این حرف تنها یک ادعا و نظریه صرف نیست. این حاصل تجربه جمعی ما ایرانیان است که نمی‌توانیم به سادگی از آن صرفنظر کنیم.
*دبیرکل حزب اتحاد ملت ایران
منبع: روزنامه ایران ۲۶/۰۹/۱۳۹۶
پژوهشم**۱۱۹۷**

انتهای پیام /*


سیاسی


اصلاحات


علی شکوری راد


داخلی

نظرات بسته شده است.