حجاب، اختلاس و نان!

حجاب، اختلاس و نان!
✍ عبدالکاظم دریساوی

به‌گزارش خطرنگار، استاد طلبه دانشگاه جندی‌شاپور اهواز خطاب به دانشجویان می‌گوید:”حجاب و عفت عمومی بسیار مهم‌تر از اختلاس است”.
او حجاب را مهمتر از مشکلات مالی عنوان کرد و گفت: حجاب و عفت عمومی داشته باشیم اما نان برای خوردن نداشته باشیم “.

یکی از دانشجویان دختر با طعنه‌ای عمیق و انتقادی در پاسخش گفت: “حجاب و عفت عمومی داشته باشیم اما نان برای خوردن نداشته باشیم ؟!
وقتی این گفتمان را برای پیرزن همسایه مان تعریف کردم در پاسخم گفت: این آخوند هنوز بی نانی و بیکاری ندیده ونکشیده و صدایش از جای گرم بلند میشه. کسی نیست به او بگوید که تو اصلا معنای عفت عمومی و درد و غم نان را در زندگی می‌دانی؟!

با کار و درآمد حلال و پر برکت همسرم شش فرزند بزرگ کردم و هریک از آنان به جایی رسیدن و شریف و عفیف زندگی کردیم میدانی چرا؟!  چون کار بود و نعمت و محبت و اعتمادو ارزانی‌!! این را گفت و آهی از ته دل کشید و به هنگام خداحافظی گفت چه حرفها میزند این روحانی سبک مغز”.
رابطه عفت عمومی با نان یک رابطه  مشخص وتاریخی است.  نه فقط عفت عمومی بلکه  عزت ملی و حرمت فردی و اجتماعی و…رابطه تنگاتنگی با اقتصاد و معیشت داشته و دارند.
وقتی نتوانی نان  را برای خانواده وجامعه تامین کنی عفت عمومی دود می‌شود و به هوا می‌رود!

سخن معروفی است که گرسنه نه دین دارد و نه ایمان و البته نه مجال پرداختن به حقیقت!
واما اختلاس! مقایسه اختلاس با عفت عمومی و حجاب که کدام یک ارجحیت دارد یک مقایسه غلط و فریبکارانه است.
اختلاس یک جرم بزرگ است که تحت هیچ شرایطی نباید از آن گذشت. اختلاس‌کننده را باید شدیدا مجازات کرد و آن سیستمی که شرایط را برای اختلاس کنندگان فراهم کرده و می‌کند بایداز بنیان تغییر داد‌.
روحآنی و طلبه و شبه استاد یا آن منبری که سعی در تطهیر اختلاس‌گران دارد یا خود اهل اختلاس است و یا از سفره اختلاس‌گران ارتزاق می‌کند!

ملتها و از جمله مردم ایران معنا و مفهوم عملی  عفت شخصی و عمومی را به خوبی می‌دانند و سالها با آن زندگی کرده‌ و نیازی به این سخنان سفسطه امیز و سطحی و فریبکارانه ندارند. مردم به خوبی می‌دانند که اقتصاد و فرهنگ پویا زیربنای ایجاد یک زندگی سالم و تحکیم کننده مبانی اخلاقی است. این مهم را در زندگی تجربه کرده و هیچ نیازی به وعظ و تفسیر توجیه گرانه هیچ واعظی ندارند.
حجاب اختیاری یک حق طبیعی برای زنان است که متأسفانه جمهوری اسلامی به دلیل نگاه سطحی و ایدئولوژیک به نیازهای فردی و اجتماعی و روانی آن را نادیده گرفته و هربار با اهدافی خاص حول و حوش آن جنجال به پا می‌کند.

واقعیت این است که بخش زیادی از دختران و زنان ایران خواستار حجاب اختیاری  بوده و هستند. ندیدن این واقعیت آشکار و مقابله لج بازانه و پرهزینه با این خواست طبیعی نه تنها باعث  افزایش نارضایتی شدید وگسترش نا امنی در جامعه می‌شود بلکه به خصومت اجتماعی و تقابل مردم با یکدیگر منجر شده‌ و می‌شود.
دوران اجبار و تحکمات منسوخ ایدئولوژیک و حاکمیت آمرانه سپری شده است بنابراین راهی به جز توجه اساسی به خواسته ها و مطالبات سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی اکثریت مردم که تا کنون به اشکال مختلف بیان شده وجود ندارد./ خطرنگار