باهر: ریشه اختلافات در جهان، درک نادرست از خود و دیگران است

حسین باهر امروز (یکشنبه) در همایش صلح و عرفان در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران اظهار کرد: صلح در جهان مسئله ای گسترده است که شامل صلح فردی و نهانی برای عرفان جهانی می شود.
وی افزود: صلح نهانی می تواند در خدمت عرفان اجتماعی قرار گیرد؛ یعنی صلح به خود، خانواده، خلق و خدا.
بنیانگذار مکتب رفتار شناسی با اشاره به اینکه خود درگیری اولین مانع در راه برقراری صلح است، یادآور شد: افراد جنگ طلب و خود درگیر نمی توانند با دیگران نیز صلح برقرار کنند.
باهر با اشاره به اینکه آشتی با خانواده دومین مرحله برای برقراری صلح است، خاطر نشان کرد: تفکر، تفقه، تدبر و تذکر برون داده های اصلی این مرحله است.
به اعتقاد وی، تکنولوژی و تئولوژی مبنای جنگ در جامعه است، از سوی دیگر دینداری و سایر انتقادات فکر و اندیشه در عین محترم بودن می توانند ریشه های ستیز در جامعه نیز باشند.
عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به اینکه اختلافات دینی باید محترم شمرده شود، خاطر نشان کرد: درست است که دین، آیین، تکنولوژی و تئولوژی محترم هستند، اما این عوامل معتبر نیستند.
باهر ادامه داد: اسلام بهترین دینی است که خداوند برای بشر در نظرگرفته، از این رو در قرآن گفته شده پیامبر اسلام نیز برای برقراری صلح پس از تلاش های مکرر برای ترویج اسلام به برخی از کفار دخالت نکردن در دین یکدیگر را بدون جدل توصیه کرده است.
وی آشتی با خلق را سومین مرحله برقراری صلح عنوان کرد و گفت: این مرحله شامل چهار زبان ارتباطاتی جسمانی(زبان جسم)، روحانی(اشاره)، نفسانی(منعیات) و عرفانی می شود، زبان عرفانی همان زبان عشق است که به گفت و گو نیاز ندارد.
بنیانگذار مکتب رفتارشناسی در ادامه با اشاره به اینکه آشتی با خدا آخرین مرحله ایجاد صلح در جهان است، اظهار کرد: این مرحله چهار عالم هستی از جمله طبیعت(فیزیک)، فطرت(روح)، طینت(ترکیب جسم و روح انسان) و حیرت (دل و انتهای ماورا انسان) را شامل می شود.
باهر همچنین در خصوص عوالم چهارگانه هستی گفت: انسان ها در ابتدا از عالم ذر تشکیل شده اند، در این عالم از میان بعد زمان و مکان تنها بعد مکان وجود داشت.
به اعتقاد وی، پس از عالم ذر انسان در دنیا متولد شد که دو بعد مکان و زمان بطور هم زمان وجود دارد، اما پس از مرگ و ورود انسان به برزخ تنها زمان وجود دارد، اما مکان یا همان بعد جسمی دیده نمی شود.
این پروفسور افزود: پس از برزخ انسان ها به جنت می رسند که هر دو بعد زمان و مکان حاضر است.
باهر معتقد است: همه افراد دنیا می میرند، از این رو زمان کوتاه زندگی ارزش بدی را ندارد، هدف از خلقت انسان باید شناخته شود تا در نهایت خدا و مردم از ما راضی باشند.
وی خاطرنشان کرد: هر چیزی که سبب همگن و وحدت انسان ها شود، توحید است، اما هر عاملی که تفرقه در جهان ایجاد کند، مشکل آفرین است.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه عده قلیلی در جهان مثبت و معنوی می اندیشند، گفت: اگر این نکات مثبت و معنوی در تمام جهان به یکدیگر وصل شود، صلح تحقق پیدا می کند.
باهر با اشاره به اینکه ایران چهل سال است که با برخی نابسامانی ها رو به رو است، یادآورشد: اروپاییان بیش از چهار صد با مشکل در جامعه مواجه بودند، اما در نهایت با سرمایه گذاری در امور مختلف مسائل جامعه را کاهش دادند.
**۹۴۹۱**۱۵۸۴

انتهای پیام /*

علمی آموزشی

پروفسور حسین باهر

دانشگاه تهران

دانشکده علوم اجتماعی