آمریکا

به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری خطرنگار، تا سال ها پیش بحران اوکراین به مهمترین موضوع اختلاف روسیه و غرب تبدل شده بود اما پیچیدگی اوضاع خاورمیانه این دو بازیگر بین المللی را بیش از پیش در برابر یکدیگر قرار داده است به طوری که مسابقه تسلیحاتی بین آنها روز به روز قوت می گیرد. از طرفی برخورداری دو کشور از حق وتو در شورای امنیت، این شورا را به محل زورآزمایی نمایندگان آنها تبدیل کرده است.
به تازگی برخی رسانه ها از آزمایش موفقیت آمیز موشک مافوق صوت «کینژال» (خنجر) توسط روسیه خبر داده اند. این اقدام پس از سخنان دهم اسفندماه «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه در جمع نمایندگان دو مجلس و مقامات عالی رتبه دولتی روسیه انجام گرفت.
وی در این سخنرانی از سلاح ها و جنگ افزارهای پیشرفته هسته ای رونمایی کرد و از چند سیستم جدید همچون آزمایش یک موشک جدید با پیشران اتمی، کلاهک جدید هسته ‌ای با قابلیت قرار گرفتن بر روی موشک‌های کروز و نیز طراحی موشک‌هایی جدید برای نصب روی جنگنده‌ها با قابلیت دور زدن سامانه‌های دفاع موشکی و .. پرده برداشت.
اقدامات سران مسکو در ماه های گذشته ارتباط مستقیمی به مواضع ایالات متحده دارد که در دوره ریاست جمهوری جدید این کشور سیاست های تهاجمی تری را در پیش گرفته است. از این رو، رفتار روسیه، اقدام متقابلی در برابر مواضع رئیس جمهوری آمریکا است به ویژه در تقابل با سخنانی که چند ماه پیش ترامپ در معرفی راهبرد دولت خود در زمینه سیاست خارجی بیان کرد و نشان داد که جهان باید منتظر اقدامات تهاجمی تر از سوی ایالات متحده باشند.
در دکترین اتمی دولت ترامپ که سیزدهم بهمن ماه منتشر شده، آمده است که برای مقابله با روسیه، زرادخانه اتمی آمریکا تنوع بیشتری پیدا می‌کند و بمب‌ های هسته‌ ای کوچک‌ تر تولید خواهد شد.

** دولت ترامپ و تقویت روحیه تهاجمی آمریکا
سیاست خارجی تهاجمی همواره بعد از جنگ دوم جهانی در مرکز توجه دولتمردان ایالات متحده قرار داشته اما در دولت های جمهوریخواه این روحیه ستیزه جویی برجسته تر بوده است. در آغاز هزاره سوم و حمله نظامی آمریکای دوره جرج بوش به عراق و افغانستان به بهانه های مختلف، خاورمیانه در بحران عمیقی فرو رفت که برون رفت از آن به آرمانی دست نیافتنی تبدیل شده است.
ایالات متحده در دولت اوباما هم به رغم انتقاد از سیاست خارجی جمهوریخواهان و تمایل برای پایان دادن به جنگ های بیرون از خانه اما به دلایل مختلف نتوانست از این بحران خود ساخته رهایی یابد و تنها به خروج نیروهای آمریکایی از عراق اکتفا کرد.
ترامپ در دوره رقابت های انتخاباتی به شدت از هزینه جنگ ها و نظامی گری ایالات متحده در دولت قبل انتقاد می کرد و وعده پایان دادن به این هزینه ها را داد. تجربه یک سال و اندی زمامداری این رئیس جمهوری تازه کار حاکی از آن است که سیاست خارجی ایالات متحده در دولت کنونی این کشور سویه تهاجمی تری به خود گرفته است.
پس از این که ترامپ به کاخ سفید راه یافت چه در حوزه داخلی و چه در حوزه خارجی به صدور تصمیمات شتابزده و ستیزه جویانه اقدام کرد. افزایش نظامی گری را در دولت ترامپ می توان از نوع سهمیه بندی بودجه و هزینه های در نظر گرفته وزارتخانه ها مشاهده کرد.برخلاف کاهش بودجه وزارتخانه هایی چون امور خارجه، بودجه دفاعی و نظامی این کشور افزایش چشمگیری یافت.
گرایش ترامپ به نظامی گری و تجاوزگری در موضوعاتی چون افزایش بودجه نظامی برای سال ۲۰۱۸ به ۷۰۰ میلیارد دلار، افزایش شمار نظامیان آمریکا در کشورهایی چون افغانستان و حضور چشمگیرتر آنان در غرب آسیا مشهود است. ترامپ در خاورمیانه بازیگری چون ایران و روسیه را در مقابل خود می بیند و در نتیجه با تمام توان خود قصد فشار بر این بازیگران را دارد.
یکی از راه های مورد توجه آمریکا برای محدودسازی مخالفان، شورای امنیت سازمان ملل متحده است؛ ماموریتی که از سوی «نیکی هیلی» نماینده ترامپ در این شورا پیگیری می شود ولی تا کنون به اهداف مورد نظر خود نزدیک نشده اند. به عنوان نمونه هفتم اسفندماه قطعنامه غرب که در خصوص یمن به رای گذاشته و ایران را مقصر این بحران می شناخت از سوی روسیه وتو شد. قطعنامه پیشنهادی روسیه پس از آن با مجموع ۱۵ رای موافق به تصویب رسید که ادعای مداخله و کمک تسلیحاتی ایران را به انصارالله رد می کرد.
دست برتر روسیه و ایران در بازی خاورمیانه و ناکامی آمریکا و متحدان این کشور در پیشبرد اهداف خود، نماینده ایالات متحده در شورای امنیت را به سمت توطئه ای تازه سوق داده است. هیلی بیست ویکم اسفندماه اعضای این شورا را تهدید کرد که در صورت عدم رسیدگی به موضوع سوریه، آمریکا به اقدامی یکجانبه دست خواهد زد. وی تاکید کرد که کشورش در گذشته به اقدامات یکجانبه دست زده و در صورت لزوم دیگر بار هم اقدام خواهد کرد.
احتمالا روی سخنان هیلی به جریان حمله آمریکا به سوریه است که با بهانه نابودی سلاح های شیمیایی این کشور صورت گرفت. تاریخ نشان داده که ایالات متحده تا جایی به قوانین و هنجارهای بین المللی پایبند است که در آن منافع این کشور لحاظ شود. همانند تجاوز آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ که با بهانه انهدام تسلیحات شیمیایی این کشور و بدون مجوز شورای امنیت صورت گرفت اما در نهایت مشخص شد که طرح این موضوع بهانه ای بیش نبوده و در نتیجه به بحرانی منجر شد که هنوز این کشور اسلامی با گذشت یک دهه و نیم از آن خلاصی نیافته است.

پژوهشم**۹۲۴۲**۱۶۰۱**
خطرنگار، پژوهش، کانالی برای انعکاس تازه ترین تحلیل ها، گزارش ها و پژوهش های خبری ایران وجهان، با ما https://t.me/Irnaresearch همراه شوید.

انتهای پیام /*

سیاسی

آمریکا

روسیه

رقابت تسلیحاتی