بهت و حیرت کارگردان مقدونیه ای از جمعیت و سینمای ایران

این کارگردان سینما که کشورش با جمعیت حدود ۲ میلیون و ۴۶ هزار نفر و مساحت ۲۵ هزار و ۷۱۳ کیلومتر مربع در شبه جزیره بالکان در جنوب شرقی اروپا قرار دارد و برای نخستین بار به عنوان یکی از میهمانان جشنواره جهانی فیلم فجر به ایران سفر کرده است در گفت و گو با خبرنگار سینمایی ایران به نکاتی در زمینه سینمای مقدونیه و همچنین سی و ششمین جشنواره فیلم فجر اشاره می کند.
مانچوسکی در سال ۱۹۹۴ با فیلم ‘پیش از باران’ موفق به دریافت جایزه شیر طلایی از جشنواره ونیز شده و در بخش فیلم های خارجی نیز نامزد دریافت جایزه از این جشنواره معتبر سینمایی بوده است.
فیلم های ‘خاک’ و ‘مادران’ از دیگر آثار میلچو مانچوسکی است و جالب اینکه فیلم اخیر این کارگردان مقدونیه ای به آزمایش های هسته ای ایالات متحده اختصاص دارد.
او درباره این فیلم که «بی کی نی» نام دارد،گفت: بی کی نی نام جزیره‌ای در آمریکاست که آزمایش‌های هسته‌ای ایالات متحده در آن انجام می شود.
این استاد دانشگاه نیویورک از فیلم خود به عنوان یک مستند تجربی یاد کرد و گفت: البته نام شخصیت اصلی فیلم نیز بی کی نی انتخاب شده است و داستان فیلم درباره زندگی یک زن آمریکایی است که در جنگ عراق و آمریکا حضور داشته و حالا به کشورش بازگشته ولی در نیویورک بی‌خانمان است، او دچار یک بیماری روانی ناشی از جنگ شده و مجبور است با این بیماری کنار بیاید.
مانچوسکی درباره وضعیت سینمای مقدونیه، پاسخ داد: من خودم به صورت مستقیم متعلق به یک فرهنگ خاص نیستم و این مساله به خاطر اتفاقاتی است که در زندگی من افتاده و درواقع یک انتخاب شخصی بوده است.
وی افزود: به نظرم همه انسان های دنیا مثل هم هستند. یعنی درگیری های مشترک، لذت های مشترک و غم و اندوه های مشترک دارند و هنر این توانایی را دارد که همه انسان ها را به صورت یک خانواده بزرگ نشان دهد و تفاوت های کوچک است که انسان‌ها را از یکدیگر متمایز می کند.
مانچوسکی که اکنون در دانشگاه برکلی یک کالج به را انداخته و تجربیات خود را درباره سینما به دانشجویان این رشته منتقل می کند، اضافه کرد: به نظر من همه انسان ها عضو یک خانواده بزرگ هستند و سینما یک ابزار تصویری است که می‌تواند وسیله ای برای نمایش این موضوع باشد.
وی درباره کشورش گفت: مقدونیه یک کشور بسیار کوچک است و می‌توان گفت وسعتی به اندازه یک پارک بزرگ دارد، جمعیت کشور ما کمتر از ۲ میلیون نفر است ولی سابقه فیلمبرداری و تصویربرداری به عنوان یک ابزار سینمایی در مقدونیه به اوایل قرن بیستم برمی گردد.
مانچوسکی افزود: صنعت فیلم سازی در کشور من به شکل واقعی، بعد از جنگ جهانی دوم شروع شد و این زمانی بود که زبان مقدونیه به عنوان یک زبان رسمی شناخته شد. چون قبل از آن زبان مقدونیه به رسمیت شناخته نمی شد و الان در مقدونیه در مجموع سالی دو یا سه فیلم بلند سینمایی ساخته می شود.
این کارگردان سینما که برای نخستین بار به ایران سفر کرده است،گفت:من تازه به تهران رسیده ام ولی خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم چون خیلی بزرگ است و جمعیت بسیاری را می بینم و فعالیت‌های زیادی در حال انجام شدن است.
این کارگردان سینما درباره جشنواره جهانی فیلم فجر،گفت: من فیلم های انتخاب شده را نگاه می کنم و تعداد افرادی را که فیلم ها را نگاه می کنند، کنار هم می‌گذارم و احساس می‌کنم به جشنواره خیلی بزرگی آمده ام که بیشتر شبیه یک جشن بزرگ است.
او درباره درخشش سینمایی ایران در جهان،گفت: در سال گذشته داوری چند جشنواره مانند شانگهای در چین، روستوف در روسیه و بلگراد در صربستان را به عهده داشتم و دیدم که چگونه فیلم های ایرانی جایزه های این جشنواره ها را به دست می آورند.
پوسترهای جشنواره جهانی فیلم فجر توجه مانچوسکی را به خود جلب کرده به گونه ای که وقتی صحبت از این جشنواره شد،اشاره ای به پوستر بالای سرش کرد و گفت:این پوسترها برای من خیلی جالب است و نمی‌دانم طراحی آن از سوی چه کسی بوده ولی دوست دارم مجموعه‌ای از آنها را داشته باشم.
مانچوسکی به خبرنگار خطرنگار، گفت: سال ها بود که دوست داشتم به ایران بیایم و به خاطر علاقه ای که به ایران قدیم و ایران معاصر دارم، دوست داشتم ببینم در این کشور چه خبر است.
این کارگردان سینما همچنین به موسیقی ایران اشاره کرده و گف: در خانه ام سی دی هایی متعددی از موسیقی سنتی ایرانی و فیلم های سینمایی ایرانی دارم و باوجود اینکه نام سازندگان آن ها را نمی دانم بسیاری اوقات برای کسب آرامش در تنهایی های خود به موسیقی سنتی بی کلام ایرانی پناه می برم.
سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر از پنجشنبه (۳۰ فروردین) آغاز شده و تا هفتم اردیبهشت در تهران ادامه دارد.
فراهنگ**۱۰۰۳** ۱۷۰۱